Wat mott, dat mott
Fritz löpp äs Vertreter för Krone in Spelle. He weiht egaol so heel dör Osteuropa, üm dao allmänto Krone-Treckers to verkaupen. Dao lött sick denken, dat den Trolli sien eens un all’s is. Kömmt he nao Huus hen trügge, wesselt he glieks, ruck zuck, Trolli-Wäschke un Schlaopanzug. Feddig.
Heel anners aower, wenn et met siene Frau es losgeiht…
Off he sowiet all’s terechte härr, woll Hilde von em wietten. Se wollen es maol kuort so för twee Dage nao Norderney. „Frau“, sagg Fritz weltgewandt, „et kann losgaohn, ick bruuk bloß noch miene Sunnenbrill.“ Doch von wiägen. Oh je. „Zu zweit“ reisen, dat is nix för sienen Blutdruck. Immer düsse spitzfinnigen Trolli-Kontroll’n! Flotter dör göngen dao gar de Zollinspektionen för ganze Ladungen Treckercontainers.
Wat? Eenzig män bloß veer Unnerbuxen för so twee erlebnisvulle Inseldage? Off he bi siene „Außentermine“ auk so harüm leip? He gaff to bedenken, dat he unnerweggens nich bloß in Unnerbuxen leip. Osteuropa hen, Krone her, gaff Hilde em Bescheid, iähr göng de Hygiene nu maol üöwer alles. Se härr et nich giän mit nen Fickel to doon. Un et göng schließlick nao Norderney un nich nao, nao… Nowosibirsk. Huh nä, de Mannslüe! „Ach Frau“, wünk Fritz aff, „wenn et sien mott, gaoh ick giän vörher noch iäben int Sanitätshuus.“ He dai sick auk för Tropfenfängers nich schiämen. He soll doch nich glieks so lümmelig küeren, wünk nu auk Hilde aff. Se meinde et jä bloß guet mit em. In sien Öller buobendrup noch twee guede Dubbelripp-Unnerbuxen mehr, dao wör em all met holpen. Dao könn et villicht auk ruhig unverhofft mit em es int Krankenhuus gaohn.
Ach ja, oh je…! Bi den Seewind dao buoben wör villicht auk noch ne lange Unnerbux nich verkehrt. Un üm sick nich to verköhlen, mössen twee Unnerhiemmden met Arms de sowieso noch extra met bi. Män se söhg et wuohl – un daobi fuchelde se allmänto in den Trolli harüm – statt Deo un After Shave feihlde et mehr an üörnlicks Werks. Een paar Söcke! Nich to glöwen. Wat dat denn wör? Herrjeh, Mumpitz wör de genoog in, in den Trolli. Aower so guet es nix, wat von Belang wör… Griese Flip-Flops, reip Hilde et uut – un krümmde sick von Lachen debi. Fritz brummde wat von „Pilzschutz“ för de Fööte. Mann, aower doch nich so! Erst recht nich up Norderney! Dao könn he niäben iähr ruhig wat pricker laupen. Man stell sick för, he stönn, mit so wat an de Fööte, niäben iähr up ’n Hotelbalkon. Oh, et feihlde jä auk noch nen schicken Rollkragenpulli! Un „de fludderigen Fähnkes von T-Shirts“ flöögen män so uut den Trolli. De beeten sick jä jüsteto met sienen Bademantel. Pöss de em üöwerhaupt noch…? Se söhg et wuohl, se mössen erst es naidig inkaupen.
Se häbt sick denn auk glieks in eens noch ’n nie’et Auto kofft.
Nu ja, wat mott, dat mott.
Otto Pötter, Rheine