Nordwalder Kiepenkerlchor… … vertreten im Heimatverein Nordwalde, im Kiepenkerlverein Stadtlohn und Mitglied im Deutschen Sängerbund
… vertreten im Heimatverein Nordwalde, im Kiepenkerlverein Stadtlohn und Mitglied im Deutschen Sängerbund

Schönes Platt von Otto Pötter

Plattküern
Otto Pötter
Otto Pötter aus Rheine

Maol Plattküern, dat is mehr äs schön.

Dat Hiärtken geiht wiet up debi.

Ganz anners äs so Wortgedröhn,

döt guet et ganz – auk di un mi.

 

Sick schön up Platt wat to vertell’n,

mäck froh un munter, doch auk still.

Man bruuk sick nich debi verstell’n,

drüm laot’ us küern, so Gott et will.

 

Nich bloß von dat, wat fröher was,

is’t Müülken glieks von Waorde vull,

auk wat vandag us kümp to pass,

find’t sick so männig Wörtken wuohl.

 

Doch äösig Witz’ und dämlick babbeln,

dat hät mit Plattdüütsch nix to doon.

Well meint, he möss pattu so sabbeln,

mäck’t Platt kapott, denn dat is Hohn.

 

To Platt päss kiene graute Schnuut,

un iä’mso weinig wild Gestüöhn.

Bi Platt, dao süht man guet bi uut,

drüm is dat Plattküern auk so schön.

 

Us Plattdüütsk is so warm, so riek,

Doch kann man sick de auk an schüer’n…

Met jede Spraok steiht Platt sick liek –

man kann et gar genoog nich küern.

 


Immer schchön düütlick

 „Mündlichen Ausdruck”, dat wör den aollen Schchoolmester Chude fröher sien Räppelken. O Choddechoddechott, all’s wat dao so to „Artikulation und Betonung” chehörde, stönn bi em chanz buobenan. Well em dat schlören lööt, de kreeg et mit em denn auk chlieks chanz chewöllig to doon.

Besönners harr he et hier bi us immer mit dat Che. Chodorri, dao wör de Mann all chanz krank an. Egaol moss dao eener dann wier vör em upstaohn un dann „schön laut und deutlich” Cheochinen säggen. Denn ansüss dai man de, so mennde he, in Cheorgien bi lannen. Un daobi göng et mehr üm den Kaukasus, statt üm Dahlien. Jaja, Chude wüss wuohl wovon he küerde.

Un de Mann harr recht. Eenfach so ‘n Chebabbel deher, dao cheiht et heel derbi hjer. O Choddechoddechott! Drüm bin ick auk all so wiet un kann char chenoog nich säggen: Cheiht et ümt Spriäken, leiwe Lüe, so chaoht dao ja nich so lichtfeddig mit üm. Also, wenn all, dann cheschliffen chenau.

Jüst wi hier mit dat Che… Chodorri, wat dao nich manchs all’s so bi heruutkömmt. Well sägg dao noch akkraot Chechenwart? Nää. Moss bloß es lustern. Dann hörs glatt so wat es: Gegenwart… As wenn et kieggen nen „Wart” anchöng! Dao fraoch ick mi: Kieggen wat för ‘n „Wart” denn? Turnwart, Tankwart oder Huuswart? Kick, un chlieks häs all’s in’ Knüpp!

Dao kanns maol wier seihn: Spriäken, dat draff, chelinde chesäggt, nich unchenau sien. Dao moss bloß es de Bayern hören, wu schchön düütlick de praoten doot. Oh ja, de Bayern, de könnt dao wat von! So rrrullt se char dat Rrrr, dat et chründlickerrr nich cheiht. Chrrrannios! Rrrröpp eenerr dao: Rrrradie!, dann chiff et dao aower auk nen Rrradie. Chriffig un chaiwe. So wat moss hier sööken.

Män so is dat. Ohne chründlick Chepraote is dat alle nix.

Also: Immer schchön düütlick!

Un dann moss dao bi de Bayern erst es hören, wu se dat Zett so dör de Berge schmettert. Chanz chewöllig schchallt un hallt dat. Noch so fein! Dao steihs char stramm bi. Mott auk. Denn denk bloß, de chenrööse Baas bi’t Oktoberfest reip statt: „O’zapft is!!”, „O’Saft is…” Mann! Dann aower Chnade Chott. Dann stönnen de Bayern dao aower Kopp! Un de Beerhumpen flöögen de män so bi.

Un wat lern wi maol wier daoruut?

Alltiets schchön düütlick!

Dann cheiht et chanz un char chuet.


Wat mott, dat mott 

Fritz löpp äs Vertreter för Krone in Spelle. He weiht egaol so heel dör Osteuropa, üm dao allmänto Krone-Treckers to verkaupen. Dao lött sick denken, dat den Trolli sien eens un all’s is. Kömmt he nao Huus hen trügge, wesselt he glieks, ruck zuck, Trolli-Wäschke un Schlaopanzug. Feddig.

Heel anners aower, wenn et met siene Frau es losgeiht…

Off he sowiet all’s terechte härr, woll Hilde von em wietten. Se wollen es maol kuort so för twee Dage nao Norderney. „Frau“, sagg Fritz weltgewandt, „et kann losgaohn, ick bruuk bloß noch miene Sunnenbrill.“ Doch von wiägen. Oh je. „Zu zweit“ reisen, dat is nix för sienen Blutdruck. Immer düsse spitzfinnigen Trolli-Kontroll’n! Flotter dör göngen dao gar de Zollinspektionen för ganze Ladungen Treckercontainers.

Wat? Eenzig män bloß veer Unnerbuxen för so twee erlebnisvulle Inseldage? Off he bi siene „Außentermine“ auk so harüm leip? He gaff to bedenken, dat he unnerweggens nich bloß in Unnerbuxen leip. Osteuropa hen, Krone her, gaff Hilde em Bescheid, iähr göng de Hygiene nu maol üöwer alles. Se härr et nich giän mit nen Fickel to doon. Un et göng schließlick nao Norderney un nich nao, nao… Nowosibirsk. Huh nä, de Mannslüe! „Ach Frau“, wünk Fritz aff, „wenn et sien mott, gaoh ick giän vörher noch iäben int Sanitätshuus.“ He dai sick auk för Tropfenfängers nich schiämen. He soll doch nich glieks so lümmelig küeren, wünk nu auk Hilde aff. Se meinde et jä bloß guet mit em. In sien Öller buobendrup noch twee guede Dubbelripp-Unnerbuxen mehr, dao wör em all met holpen. Dao könn et villicht auk ruhig unverhofft mit em es int Krankenhuus gaohn.

Ach ja, oh je…! Bi den Seewind dao buoben wör villicht auk noch ne lange Unnerbux nich verkehrt. Un üm sick nich to verköhlen, mössen twee Unnerhiemmden met Arms de sowieso noch extra met bi. Män se söhg et wuohl – un daobi fuchelde se allmänto in den Trolli harüm – statt Deo un After Shave feihlde et mehr an üörnlicks Werks. Een paar Söcke! Nich to glöwen. Wat dat denn wör? Herrjeh, Mumpitz wör de genoog in, in den Trolli. Aower so guet es nix, wat von Belang wör… Griese Flip-Flops, reip Hilde et uut – un krümmde sick von Lachen debi. Fritz brummde wat von „Pilzschutz“ för de Fööte. Mann, aower doch nich so! Erst recht nich up Norderney! Dao könn he niäben iähr ruhig wat pricker laupen. Man stell sick för, he stönn, mit so wat an de Fööte, niäben iähr up ’n Hotelbalkon. Oh, et feihlde jä auk noch nen schicken Rollkragenpulli! Un „de fludderigen Fähnkes von T-Shirts“ flöögen män so uut den Trolli. De beeten sick jä jüsteto met sienen Bademantel. Pöss de em üöwerhaupt noch…? Se söhg et wuohl, se mössen erst es naidig inkaupen.

Se häbt sick denn auk glieks in eens noch ’n nie’et Auto kofft.

Nu ja, wat mott, dat mott.